Prawdziwy narcyz nie dość, że kocha sam siebie, to w dodatku – z wzajemnością! – pisał Lesław Nowara. Czy da się żyć z kimś, dla kogo największą miłością jest on sam i w dodatku nikt nie ma szansy z nią konkurować? Czy można być szczęśliwym z osobą, da której zawsze będzie się na drugim a nawet na ostatnim miejscu? A może, gdy narcyz faktycznie się zakocha jego świat i podejście do miłości nagle się przeformułują?
Kim jest narcyz?
Czy można rozpoznać narcyza już na pierwszej randce? Narcyz kojarzy nam się z osobą, która jet zapatrzona w siebie i nie docierają do niej żadne opinie z otaczającego ją świata. Wydaje nam się, że jest ona niesamowicie zadowolona ze swojego życia i wszelkich jego aspektów. Myślimy, że w zasadzie nie potrzebuje ona do szczęścia czyjekolwiek akceptacji czy w ogóle innych ludzi, a zainteresowanie nimi i ich sprawami okazuje wyłącznie wtedy, gdy ma z tego konkretne korzyści. Narcyzów postrzegamy też często, jako niezdolnych do empatii egoistów, nieprzejmujących się niczym. Ale czy faktycznie tak świetnie ich rozszyfrowaliśmy, czy są to osoby „biało-czarne”, które z łatwością prześwietlamy i oceniamy?
Jeszcze nie wszystko wiemy na temat tej specyficznej narcystycznej osobowości. Jego swoiste nastawienie dla własnej osoby jest najbardziej uciążliwe dla niego samego i wynika z ogromnych pokładów lęku. Czego one dotyczą? Najczęściej jest to brak akceptacji ze strony innych. Mimo, że sprawia wrażenie zawsze z siebie zadowolonego, to tak naprawdę swoja zadowolenie opiera na opinii innych. Działając jak jak barometr, jego brak akceptacji ze strony otoczenia jest powodem jego niskiej samooceny.
Dlatego narcyz zawsze obawia się, że wydarzy się coś, co obnaży te jego cechy, które mogą zaburzyć jego idealny wizerunek. Niestety, to jeszcze nie koniec listy obaw. Narcyz odczuwa pustkę spowodowaną brakiem głębokich więzi. Cierpiący na samouwielbienie człowiek po prostu nie potrafi pokonać tego deficytu, ponieważ nie może otworzyć się na innych ludzi i wyjść poza własną osobę. Dodatkowo narcyz chce zapomnieć o tych cechach, które nie uważa idealne, ponieważ nie jest w stanie ich zaakceptować, a przez to zaakceptować siebie.
Związek z narcyzem będzie trudny
Czy narcyzom wystarczy własne towarzystwo? Zdecydowanie wchodzą one w związki. Związek z Narcyzem będzie jednak trudny. Trzeba świadomie podemować decyzję wiążąc się z narcyzem. Panowie narcyzy to często uwodziciele, którzy również zdobywając kolejne kobiety udowadniają sobie, że są wspaniali. Niestety, w związku szybko pojawia się zazdrość i podejrzliwość. Natomiast kobiety narcyzy wybierając partnera, kierują się jego urodą, bogactwem lub sławą. Panie o osobowości narcystycznej szybko „przejmują” atrakcyjne cechy partnera i uważają, ze cały splendor spływa na nie. Z tego powodu nie potrafią zaakceptować faktu, że podziwiana cecha staje się mniej dosadna lub zanika. Pani Narcyz raczej nie bywa zazdrosna o wybranka, gdyż wierzy, że całkowicie przewyższa potencjalne rywalki.
Serwis matrymonialnym MyDwoje dobiera pary w oparciu o test partnerski. Jego ważnym elementem jest zdefiniowanie nasilenia pewnych cech, które utrudniają relacje partnerskie jak zazdrość lub właśnie narcyzm. Warto wykonać bezpłatnie test partnerski i sprawdzić swój Profil Partnerski, gdyż określa on nasz poziom narcyzmu i informuje, jaki partner do nas będzie pasował, jak byłby idealny.
Jak kształtować związek z narcyzem? Przeczytaj kilka rad:
- podstawową zasadą jest próba zrozumienia. Warto wyobrazić sobie, że to co widzimy to tylko część prawdy: narcyz wcale nie jest tak zadowolony z siebie, jak jest to widoczne, może bardzo cierpieć i wcale nie zdawać sobie sprawy z powodu tego stanu. Pamiętajmy, że źródeł cierpienia można szukać w dzieciństwie, ale to zadanie dla profesjonalisty. Naszym zadaniem jest jedynie zaproponowanie bliskiej osobie spotkania z nim,
- kolejna ważna zasada to akceptacja. Nie chodzi tu wcale o okazywanie akceptacji zachowaniom osoby narcystycznej, które mogą być raniące, ale o akceptację jej samej – zwłaszcza w sytuacjach, kiedy nie jest perfekcyjny i podjęte wysiłki kończą się fiaskiem, kiedy po prostu coś mu się nie udaje. Okaż, że to co ważne to jakim jest człowiekiem, doceń go za czułość, starania, opiekuńczość, a nie za wygląd czy pozycję społeczną.
- Walcz z nudą i zobojętnieniem. Niestety, osoby narcystyczne nie potrafią pokonać pustki, która pojawia się w ich życiu uczuciowym. Warto przeciwdziałać nudzie i postawić na nowości.
Dlaczego taki jesteś narcyzie?
Psycholodzy najczęściej dopatrują się przyczyn narcyzmu we wczesnym dzieciństwie. Za prawdopodobny powód uważają oni chłodne relacje z opiekunami – zwłaszcza matką. Brak zainteresowania emocjami dziecka, jego życiem wewnętrznym, potrzebami skutkuje poczuciem pustki. Taki wzorzec zostaje utrwalony, a wszelkie relacje kojarzą się z brakiem czułości i obojętnością. Inną przyczyną osobowości narcystycznej może być nieprawidłowy wpływ rodziców na ukształtowanie się u dziecka poczucia własnej wartości. Wmawianie dziecku, że zawsze jest najlepsze, najładniejsze, najinteligentniejsze prowadzi do frustracji w momencie kiedy okazuje się, że nie do końca tak jest. Dziecko przestaje dopuszczać do siebie opinie z zewnątrz. Albo, wręcz przeciwnie, kiedy jest stale krytykowane zaczyna szukać mechanizmów obronnych i obraz, który jej wmawiano zastępuje tym wyidealizowanym. Czy to oznacza, że związek z narcyzem jest z góry skazany na niepowodzenie i ludzi takich należy skreślić całkowicie? Nie, niewątpliwie wymagają oni wsparcia, cierpliwości i terapii. Jeżeli jesteś pewien, że jesteście sobie przeznaczeni warto bowiem sprawdzić, czy do roli partnera narcyza moża także przygotować.
